19 Οκτωβρίου 2009, η μουσική σταματά και τα φώτα ανάβουν, το
μεγάλο πάρτι είχε πια τελειώσει. Ένα πάρτι με πολλή μουσική, ξεφάντωμα και
φυσικά αρκετές καταχρήσεις. Οι καλεσμένοι κολύμπαγαν στα γαρίφαλα κατεδαφίζοντας
πορσελάνινους πύργους, μέσα σε καπνό λαμπαδιασμένων
Cohiba. Ένα καλτ και συνάμα ψυχεδελικό σκηνικό, είχε φτάσει στο τέλος του.
Τα φωτορυθμίκα έσβησαν όταν ο τότε Υπουργός Οικονομικών, Γιώργος
Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε ότι το πραγματικό έλλειμμα της ελληνικής οικονομίας
ανέρχεται στο 12,5% (και όχι στο μέχρι τότε γνωστό, 6%). Η διαχείριση της πολυκατοικίας
της Ευρωπαϊκής Ένωσης κινδύνευε. Οι γείτονες, μας χτύπησαν το καμπανάκι. Έπρεπε
να συμμαζέψουμε το σπιτικό μας και να προλάβουμε να οχυρωθούμε έναντι της επερχόμενης
κακοκαιρίας ( βλέπε, κατάρρευση της Lehman
Brothers).
Η συνέχεια είναι «λίγο πολύ» σε όλους γνωστή. Οι Έλληνες πολιτικοί,
αγνόησαν τις προειδοποιήσεις, προσποιήθηκαν πως όλα είναι καλά και συνέχισαν να
χορεύουν στους ρυθμούς της προηγούμενης 20ετίας. Μα η αλήθεια ήταν μία, το
πάρτι για τον περιούσιο λαό των Ελλήνων είχε δυστυχώς τελειώσει. Δύο χρόνια μετά,
ένα ρομαντικός χίπης (ΓΑΠ), μας το ανακοίνωσε με κάθε επισημότητα από το
Καστελόριζο.
Από τον Οκτώβριο του 2011 μέχρι και σήμερα, η αφυδατωμένη
ελληνική κοινωνία δίνει μάχη να ξεπεράσει το hangover. Κλινήρης εδώ και έξι
χρόνια (τα τέσσερα στην εντατική) έρμαιο της απειρίας και της ιδιοτέλειας των
γιατρών της. Πάνω της έγιναν αποτυχημένα πειράματα και της χορηγήθηκαν ακριβές
θεραπείες που αποδείχθηκαν τοξικές. Οι γνωματεύσεις που πόνταραν στον φόβο, την
κρατούν καλωδιωμένη στο κρεβάτι της εντατικής έχοντας την παράλληλα καταδικάσει
σε μια ελεγχόμενη και περιορισμένη παραγωγικότητα.
Μα κάπως έτσι, με φόβο, πειράματα, λανθασμένες αποφάσεις και μικροπολιτικές σκοπιμότητες πέρασαν έξι χρόνια, μήπως ήρθε η στιγμή να τελειώσει και το hangover …
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου